Türkiye’de, geleneksel olarak güçlü bir üretim kültürünün var olduğu dericilik sektöründe büyümeyi sağlayan asli gelişmeler, 1980’li yıllarda Batı Avrupa pazarlarına yönelik ihracat artışı ve 1990’lı yıllarda eski doğu bloku ülkeleriyle yapılan yoğun bavul ticareti’dir. Bu yıllarda sektöre yapılan etkili yatırımlarla önemli bir kapasite yaratılmış ve bu sayede Türkiye, dünyada çapında önemli bir deri üreticisi ülke konumuna ulaşmıştır.